dönüşüm

hayatta hep bir şeye tutunmam gerektiğini düşünerek adımlar attım. hep bir amacım, hedefim olması gerekiyordu. yaşamak için sebep bulmaya çalışmam, planlar yapmam gerektiği söylendi. gelecek için bir planım olmalıymış. insanı ayakta tutan şey hedefleri ve amaçlarıymış. sürekli bunları aradım, beni ayakta ne tutar, neyden beslenirim, nasıl kendime ışık bulurum diye. meğer hiçbirine ihtiyaç yokmuş. benim yaşamak için bir hedefim olmasına gerek yokmuş. hayatımdaki kıvılcımımı bir şeye bağlamam gerekmiyormuş. 

insan her zaman aynı şeylerden mutlu olamaz, kendimden biliyorum. yürümek hoşuma gider, güneşli havalarda değil. müzik dinlemek hoşuma gider ama hep aynı şeyleri değil. yüzmeyi severim ama birileriyle değil. her zaman aynı şeyi sevemezsin. birini seviyorsun diye her şeyiyle sevmek zorunda değilsin. kendimi sevemiyordum, kendimden uzaklaşıyordum ama ben de kendimi her zaman sevmek zorunda değilmişim. insanların bana dayattığı şeyleri yapmaya uğraşan kendimden nefret ediyorum. başkaları mutlu olsun diye kendimi mutsuzlaştıran benden nefret ediyorum. gülen, şarkı söyleyen, yazılar yazan kişiye bayılıyorum. saçma sapan yerlerde saçma sapan tepkiler veren kendimi çok seviyorum. sevdiklerine laf söyletmeyen, her koşulda onların destekleyici eli olan kişi olmayı çok seviyorum. ben yaşamayı seviyorum, yaşamaktan ne kadar korksam da yaşayamamaktan daha çok korkuyorum.

bir şeye bağlı kalmak ve o şeyle yoluma devam etmek zorunda değilmişim. tam olarak bugün anladım bunu. insanları seviyorum, insanların kötü niyetlerini değil. bana sırt çevirenlerin hep sırtını izlerdim bana tekrar dönüp bakacak mı diye. dönmeseler de olurmuş. kendime çelmeler takmaktan, kendimi geriletmekten, kendime duvar olmaktan vazgeçiyorum. yaşamak beni mutlu edecek, yaşayamamaktan üzüleceğim. şarkılar söyleyeceğim, yürüyeceğim, animasyon izlemeye devam edeceğim. kendime hedef belirlemek zorunda değilim. kendimi yıpratmaktan başka bir işe yaramadım bu zamana kadar. 

ben bugün bu yoldan vazgeçiyorum. hayatıma ışık, umut ve neşe olan tüm güzel şeylerle beraber yoluma devam edeceğim. bir mucize beklemeyip kendi mucizemi yaratacağım. kendime ışık olacağım ve yol göstereceğim. dönüşüp kelebek olacağım. biliyorum ki özgür hissetmek benim en büyük ışığım. ben bugün kendimi özgürleştiriyorum. ayağıma takılan taşlarımı, yüzüme çarpan kapılarımı, beni eleştirmekten vazgeçmeyen aynadaki beni bırakıyorum geride. ben bugün dönüşüyorum ve kendime mucize olacağım.